الإمام الباقر في شرح قوله تعالى: «وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَكُمُ»، … إذا علم الرّجل أنّ امرأته سفيهة مفسدة و ولده سفيه مفسد، لم ينبغ له أن يسلّط واحدا منهما على ماله الّذي جعل اللَّه له «قياما»، يقول: «معاشا» …
امام باقر در شرح اين آيه: «وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَكُمُ» … مىفرمايد:
اگر مردى بداند كه همسر او سفيه و تباه كننده و فرزندش سفيه و تبهكار است، شايسته نيست كه مال خويش را- كه خدا مايه «معاش» او قرار داده است- در دسترس آنان گذارد.
الحياة، اخوان حكيمى- احمد آرام، جلد ششم، صفحه سیصد و چهارده
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر